Rozdział 14

   Gerdi obudziła się dość wcześnie rano, chociaż w wolne dni takie jak dzisiejszy, zazwyczaj nadrabiała zaległości w spaniu. Było jej strasznie gorąco i coś wgniatało ją w materac. Otworzyła oczy i zobaczyła dwie postacie oplatające ją niczym ośmiorniczki. Wtulali się w jej boki z wielce zadowolonymi minami, mocno obejmując ją rękami i nogami.

- No nie – jęknęła głośno, przypominając sobie wydarzenia z poprzedniego dnia. Te uparte głuptasy niestety nie uciekły, jak miała wczoraj nadzieję. Smacznie sobie pochrapali, wyglądając na bardzo szczęśliwych i rozluźnionych. Najwyraźniej jej plan nastraszenia ich kompletnie nie wypalił. Musiała wymyślić coś innego, może odrobina domowego terroryzmu połączonego z molestowaniem tych niewinnych istotek, skłoniłaby ich do zmiany lokum. Uklękła na łóżku i z rozbawieniem zauważyła, że przyjęli identyczne pozycje. Leżeli na brzuchach, wypinając do góry okrągłe tyłeczki. Ilona prezentowała kuse majteczki po których spacerowały uśmiechnięte biedronki, a Seba spodenki w skaczące przez płotek owieczki. Gerdi nabrała powietrza w płuca i ryknęła ile miała sił. – Wstawać lenie! W brzuchu mi burczy, śniadanie czas szykować! – Klepnęła ich przy tym w ponętne pośladki, zaciskając na nich palce.

- Co jest…?! – wrzasnął obudzony tak brutalnie chłopak i gwałtownie usiadł na materacu, nie mając pojęcia, gdzie się znajduje.

- Kto tak drze ryjek? – zapytała Ilona, przeciągając się jak kotka. Zamrugała oczami i na widok równie zaspanego jak ona Seby odskoczyła w bok. Znajdował się stanowczo zbyt blisko, dotykając jej ramieniem.

- Jestem głodna i nikt mnie nie nakarmił – wyjęczała z pretensją w głosie Gerdi, masując się po płaskim brzuchu , który faktycznie zaczął wydawać dziwne odgłosy.

-  O szóstej rano? – dziewczyna popatrzyła na nią z niedowierzaniem.

- Dobra już dobra. Jajecznica może być? – Nie całkiem przytomny chłopak zwlókł się z materaca i poczłapał do kuchni. Jego królowej Amazonek należało się wszystko co najlepsze. Ilona, nie chcąc pozostać w tyle, dołączyła do niego i zaczęła robić eleganckie kanapeczki. Gerdi z przyjemnością obserwowała przez chwilę , jak rozczochrani i nadal mocno zaspani krzątają się przy szafkach. Nie zdawała sobie sprawy z czułości widocznej w tym momencie na jej twarzy. Oczywiście przepychali się przy tym, potrącali i powarkiwali, popisując się przed nią i przeszkadzając sobie nawzajem w pracy.

   Po kwadransie wszystko było już gotowe i wyglądało bardzo apetycznie, a tymczasem Gerdi gdzieś zniknęła. Po krótkich poszukiwaniach odnaleźli ją w łazience, okupującą ogromną wannę pełną różowej, pachnącej piany. Śpiewała najnowsze przeboje niemiłosiernie przy tym fałszując. Widać było jedynie jej jasnowłosą głowę z upiętymi wysoko złocistymi włosami. Oboje spojrzeli po sobie z niedowierzaniem i wycofali się do tyłu.

- To ona wyciągnęła nas z łóżka bladym świtem, żeby iść się kąpać? – wywrócił oczami Seba.

- A to jędza, robi to specjalnie. Mam pomysł – dziewczyna poszła do kuchni po talerz z kanapkami. Chłopak, nie mając pojęcia o co jej chodzi, zabrał patelnię z jajecznicą, dzbanek z kawą i kubki. Wszystko to zanieśli po cichutku do łazienki i urządzili bufet na pralce.

- Co teraz? – szepnął Seba z niepewną miną.

- A wy tu czego?! – warknęła Gerdi, która dopiero teraz otwarła oczy i zobaczyła swoich współlokatorów spoglądających na nią z zagadkowymi minami.

- Przyszliśmy się wykąpać – stwierdziła Ilona spokojnie – skoro wszystko mamy robić we trójkę…  – błyskawicznie zrzuciła ubranie i weszła do wanny, zanurzając się natychmiast po szyję. Chłopak zarumienił się jak wisienka nie wiedząc co ma dalej robić, ale skoro rywalka zdobyła się na coś takiego, nie mógł być gorszy. Ze spuszczonymi oczami też się rozebrał i usiadł z drugiej strony Gerdi.

- Poszaleliście? – Dziewczyna nie mogła uwierzyć własnym oczom. Nie spodziewała się aż takiej determinacji ze strony małych drani. W dodatku tacy zmieszani, ze szkarłatnymi policzkami i błyszczącymi oczami wyglądali strasznie smakowicie. Miała wrażenie, że po jednej stronie siedzi czekoladowa eklerka, a po drugiej poziomkowa babeczka i mrugają na nią zachęcająco. – Cholera – jęknęła, desperacko zaciskając uda. – Zjeżdżajcie stąd, albo zacznę konsumpcję!

- E tam, nie zrobisz tego - odpowiedziała Ilona z pewnością w głosie, której wcale nie czuła. Obserwowała łakomym wzrokiem smukłą szyję dziewczyny, dla sprawiedliwości trzeba jednak przyznać, że wzrok jej od czasu do czasu uciekał do Seby i jego ładnie umięśnionej klatki piersiowej.

- A co mi niby przeszkodzi? – zapytała miękko Gerdi.

- No jak to co? Honor, zasady… te sprawy… - odezwał się nieśmiało Seba, nie odważając się spojrzeć jej w oczy. Ze wszystkich sił próbował ukryć erekcję, która powiększała się z każdą chwilą. Na szczęście gęsta piana zakrywała strategiczne miejsca, które z powodu wspaniałych widoków jakie go otaczały zrobiły się strasznie wrażliwe i zdawały się rozgrzewać coraz szybciej.

- Wiesz cukiereczku – dziewczyna ujęła go pod brodę i musnęła jego wargi swoimi – po ściągnięciu majtek, to wszystko zupełnie przestaje działać – wsunęła mu język głęboko do ust, a jej dłoń powędrowała na okrągłą pierś Ilony wystającą właśnie nad powierzchnię wody. Dziewczyna cichutko pisnęła, gdy dotknęła jej sutka. – Spokojnie, to tylko małe mizianko – uśmiechnęła się, widząc ich zawstydzenie,  a jednocześnie wyczuwając jak zaczynają drżeć z podniecenia pod wpływem delikatnego głaskania. Wiedziała, że jeśli teraz nie uciekną w siną dal, to marne szanse, żeby kiedykolwiek udało jej się ich przepłoszyć. Na początku igrała z nimi, nastawiona na przestraszenie łobuzów , którzy okupowali jej ukochane gniazdko. Nie upłynęło jednak dużo czasu, jak sama zaczęła płonąć, słuchając ich pełnych rozkoszy pojękiwań. Dłonie dziewczyny same powędrowały pomiędzy zaciśnięte uda obu zarumienionych słodko głuptasów, pieszczotami nakłaniając je do rozchylenia się. Seba z rozchylonymi ustami i zamkniętymi oczami wyglądał strasznie milutko, jeśli można coś takiego powiedzieć o facecie. Spojrzała w dół i zauważyła, że jego sztywny, nabrzmiały członek już sączył perłowe krople. Ogromnie zawstydzony zupełnie nową dla niego sytuacją, nie śmiał podnieść na nią wzroku. Po raz pierwszy ktoś poza nim samym, dotykał go w tak intymny sposób, bardzo szybko stracił głowę, całkowicie odpływając w niebyt. Liczyły się tylko zręczne paluszki, doprowadzające go do szaleństwa.

Ilona, która miała za sobą bardzo nieudany związek z chłopakiem, nigdy wcześniej nie odczuwała takiej przyjemności. Nie miała zbyt dobrych wspomnień z sypialni. Gerdi w przeciwieństwie do jej byłego dawała z siebie wszystko, nie oczekując niczego w zamian. Ostrożnie rozchyliła jej kobiecość i zaczęła pocierać wrażliwy gruzełek.  Dziewczyna gwałtownie zachłysnęła się powietrzem. Całe ciepło zaczęło spływać falami w dół i skumulowało się w jednym miejscu, tak bardzo spragnionym dotyku. Po chwili, z obu stron słychać było tylko posapywania i pełne pożądania pomruki.

- Oo…! – krzyknął chłopak, wyrzucając  z siebie strumień spermy,  po czym omal nie utonął z oszołomionym wyrazem twarzy. Wrażenie było tak silne, że prawie pozbawiło go przytomności.

Aa…!- zawtórowała mu natychmiast Ilona, wyginając smukłe ciało w łuk i cała drżąc w oszałamiających spazmach. Dla niej to był pierwszy w życiu orgazm, wcześniej zawsze tylko go udawała, chcąc sprawić partnerowi przyjemność. Unosiła się w różowej chmurce rozkoszy, całkowicie zapominając, gdzie i z kim się znajduje. Czyżby kobiece dłonie były tym, czego potrzebowała?

- I na tym zakończymy nasze poranne ćwiczenia – stwierdziła równie czerwona jak jej współlokatorzy Gerdi i pośpiesznie umknęła z wanny. Owinęła się szlafrokiem i poszła do sypialni, aby się ubrać i nieco ochłonąć. Nie miała pojęcia co jej odbiło. Nigdy wcześniej się tak nie zachowywała. Pewnie pomyślą, że jest jakąś niewyżytą dziewuchą atakującą ludzi w wannie. Postanowiła pobiegać i przemyśleć całą sprawę. Udała się do parku, gdzie trenowała każdego ranka. Niestety za każdym razem, kiedy próbowała się zastanowić nad niezwykłą sytuacją, widziała dwa różowe, ponętne ciała, całe w pianie i rozchylone w okrzyku spełnienia, nabrzmiałe od pocałunków usta.

- Cholera jasna! – warknęła do siebie i stanęła na środku ścieżki, potrząsając głową niczym zmokły psiak. Niestety zboczone obrazki za nic nie chciały zniknąć sprzed jej oczu i towarzyszyły jej przez cała drogę.

   Tymczasem w wannie dwie naiwne osóbki właśnie odzyskiwały rozsądek i władzę w swoich kończynach. Seba ukradkiem zerkał na rozczochraną dziewczynę. Musiał przyznać, że była naprawdę piękna, ale niestety miała niewyparzoną buzię i paskudny charakterek. Za to te inne rzeczy… hm …no właśnie.

- Czego się tak gapisz? – mruknęła do niego zmieszana. – Jak piśniesz komuś o tym słówko, to już po tobie! Odwróć się chcę wyjść!

- Trochę za późno na wstyd nie sądzisz? – uśmiechnął się chłopak. – Poza tym masz śliczne cycuszki, więc jak mogę się nie patrzyć – wyrwało mu się zanim zdążył pomyśleć. - To byłby grzech nie skorzystać z takiej okazji - zachichotał.

- Ożesz ty! – fuknęła na niego i prysnęła mu w oczy pianą. Korzystając, że prycha, przemywając piekące ślepka wyszła z wody i pognała do sypialni. Wytarła się i ubrała w naprawdę rekordowym tempie. Doszła to podobnego wniosku co Gerdi, że doznała jakiegoś dziwnego, porannego zaćmienia umysłu. Na myśl o tym, co widział i słyszał Seba aż jęknęła,  niesamowicie zmieszana i zaskoczona swoim zachowaniem. Ten rudy drań, który wcześniej wydawał się jej taki niewinny, darł w wannie pyszczek tak, że słyszeli go pewnie wszyscy sąsiedzi. Nie przyszło jej do skołatanej głowy, że była co najmniej równie głośna jak chłopak.

   Seba wcale się nie śpieszył z wyjściem z wody i jako jedyny dobrał się do stygnącego na pralce śniadania. Spędził właśnie upojne chwile z dwoma wspaniałymi dziewczynami, żaden z kumpli by mu nie uwierzył, gdyby im opowiedział co się tutaj przed chwilą stało. Jego ukochana Gerdi okazała się prawdziwą tygrysicą, a ostra jak brzytwa na co dzień Barbi, całkiem słodką istotką. Życie właśnie pokazało mu się z najlepszej strony i zapowiadał się całkiem ciekawy weekend.

***

    Kiedy Miki wstał z łóżka, w którym nie wiadomo czemu leżał w pełni ubrany, doszedł go cudny zapach świeżo zaparzonej kawy. Pociągnął noskiem i wstał cicho pojękując. W głowie mu niemiłosiernie łupało, a w ustach miał piaski Sachary. Myśli rozbiegały się jak stado spłoszonych ptaków. Po cichutku wymknął się do łazienki, gdzie wziął szybki prysznic i przebrał się w czyste ciuszki. Odświeżony, pachnący, ale nadal niezbyt kontaktujący udał się do kuchni.

- Ulituj się i zaparz filiżankę neski – ochrypły głos jaki z siebie wydał zaskoczył nawet jego samego. Oparł zbyt ciężką głowę na stole i przymknął oczy.

- Zabalowało się co? Teraz przyjdzie pocierpieć – odezwał się złośliwie Gabryś.

- Ja cię błagam najpierw zrób mi kawy, potem możesz się dalej nade mną znęcać – wymamrotał chłopak.

- A proszę cię bardzo mały zboczeńcu – Kapitan postawił przed nim kubeczek z aromatycznym napojem i szklankę z rozpuszczającą się aspiryną. – Zestaw na kaca raz.

- Dlaczego zboczeńcu? – Miki zamrugał długimi rzęsami z całkowitym niezrozumieniem. – To przecież ty mnie zmolestowałeś pod prysznicem.

- Kochanie masz bardzo wybiórczą pamięć i zupełnie siebie nie doceniasz – odezwał się z przekąsem mężczyzna. – Czy zdanie ,,zabawa w transformensów” coś ci mówi?

- Transfo co..? – nie skojarzył w pierwszej chwili Miki. – A robociki? – w tym momencie doznał olśnienia. – Hm… och… ee… - ukrył szkarłatną buzię w dłoniach. – Co było w tym pączu? – przed oczami zaczęły mu migać kompromitujące scenki z korytarza akademika.

- No wiesz, jak ktoś wypija prawie cała wazę to musi liczyć się z konsekwencjami. Moja matka zaczęła zastanawiać się, czy nie jesteś pijakiem, a twój ojciec grzmiał, że cię zdeprawowałem – stwierdził oskarżycielsko Gabryś, celowo wpędzając go w poczucie winy. Miał zamiar odbić sobie wczorajsze męki i właśnie przyszedł mu do głowy niecny plan.

- O jeny, skompromitowałem się przed twoją matką i narobiłem ci kłopotów – zajęczał Miki, któremu zrobiło się strasznie głupio, że naraził partnera na takie nieprzyjemności. – Gabi – wstał i podszedł do krzątającego się po kuchni mężczyzny. Wtulił się nieśmiało w jego plecy i objął w pasie. – Przepraszam, zrobię co zechcesz żeby to odpokutować.

- Na pewno zrobisz co zechcę? Tylko tak mówisz, a potem zaraz się wycofasz – Gabryś obrócił się do niego przodem i patrzył z powątpiewaniem, jakby nie wierzył w żadne słowo mężczyzny.

- Przysięgam – uderzył się w piersi Miki i dopiero w tej chwili zauważył podejrzanie błyszczące oczy mężczyzny. Klamka jednak zapadła i niehonorowo byłoby się wycofać. – Może zrobię super obiadek? – zaproponował z duszą na ramieniu, chociaż przeczuwał, że tak łatwo się nie wykpi.

- Jak najbardziej – zgodził się nie niespodziewanie kapitan z wilczym uśmieszkiem. – Mam tylko jedno zastrzeżenie – wyplątał się z ramion chłopaka i udał do sypialni, by po chwili wrócić, trzymając cos za swoimi plecami.

- Co tam chowasz? – zapytał trwożliwie Miki.

- Strój małego kucharza – odpowiedział pogodnie Gabryś i położył przed nim na stole błękitny, falbaniasty fartuszek i skąpe, mocno wycięte na pośladkach granatowe bokserki z napisem ,,połknij mnie”. – Dostałem to kiedyś na urodziny od chłopaków, wiedziałem, że kiedyś się przyda – dodał z szerokim uśmiechem, omiatając sylwetkę chłopaka jednoznacznym spojrzeniem. – Pomogę ci obierać ziemniaczki – zwilżył końcem języka wyschnięte wargi.

- O cholera…! – Pod czerwonym jak zachodzące słoneczko Michasiem ugięły się nogi.